ΑΕΚ Το αποκορύφωμα μιας αξιοθαύμαστης πορείας

ΜΕΣΑ ΣΕ 4 ΧΡΟΝΙΑ, Η ΑΕΚ ΑΛΛΑΞΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΙ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΛΙΤ. Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ
Η ΑΕΚ κλείνει αισίως την 4η χρονιά της "αναγέννησής" της. Συνειδητά από τα μέσα της χρονιάς 2013-14, όταν έμεινε μεν εκτός πρώτου γκρουπ πλέι-οφ, αλλά έκανε μεσούσης της περιόδου τις πρώτες κινήσεις για να μπορεί να αλλάξει ταχύτητα. Είχε κάνει αλλαγές στο ρόστερ, έδωσε ανάσες στο ταμείο, ξεκίνησε έγκαιρα να χτίζεται, έκανε όλες εκείνες τις διαρθρωτικές κινήσεις που έπρεπε. Τα αποτελέσματα φάνηκαν από την πρώτη χρονιά, όπου έφτασε μάλιστα να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Μέσα σε τέσσερα χρόνια η ΑΕΚ πέτυχε πάρα πολλά και μία απαρίθμηση, υπενθύμιση, δείχνει το μέγεθος της επιτυχίας της.

Έχει μία αξιοθαύμαστη διοικητική σταθερότητα, αλλά και ευέλικτο τρόπο λειτουργίας υπό τον Ανδρέα Καραπατάκη. Το διοικητικό της καθεστώς (σε πρόσωπα και πράγματα) χαίρει καθολικής εκτίμησης. Την ίδια ώρα είναι οφθαλμοφανές πως η ΑΕΚ εκπέμπει και οικονομική υγεία.

Έδειξε τον δρόμο και τον τρόπο στο πώς μπορεί να χτιστεί μία ομάδα και να έχει συνέχεια. Καλές επιλογές τεχνικών διευθυντών, επιλογή και ακολουθία ενός αγωνιστικού στυλ. Επιλογή τεχνικών και παικτών που θα μπορούσαν να το εφαρμόσουν και το κάνουν σχεδόν άριστα.

Απέκτησε ιδιόκτητο γήπεδο, το παλατάκι της, όπως αποκαλούν την "Αρένα". Αυτό και αν είναι επίτευγμα, ειδικά αν έχουμε υπόψη μας σε πόσο χρόνο επετεύχθη. Έχει πετύχει επίσης (αν και υπάρχουν ακόμη περιθώρια), να φέρει τον κόσμο της στο γήπεδο.

Με όλη της την παρουσία, μπήκε με το σπαθί της στην ελίτ του ποδοσφαίρου. Το ότι η ΑΕΚ είναι πλέον μεγάλη ομάδα, δεν αποτελεί απλώς ιστορικό στοιχείο, αλλά μια πραγματικότητα. Έχει κτίσει τη κουλτούρα του πρωταγωνιστή, μπορεί να κερδίσει όλους και παντού. Μια ματιά δείχνει πως όχι μόνο είναι πανίσχυρη πλέον στην έδρα της, αλλά έχει φέρει πολλά σπουδαία αποτελέσματα και στις έδρες των ανταγωνιστών της. Έχει κερδίσει σε όλα τα γήπεδα.
Τα αποτελέσματα είναι πάντα ο τελευταίος καθρέφτης και το πιο βασικό κριτήριο επιτυχίας. Η ΑΕΚ έκανε τέσσερεις συνεχόμενες πορείες πρωταγωνιστή, με πολλές μεγάλες (αγωνιστικά βραδιές). Είναι αλήθεια πως φέτος έμεινε λίγο πίσω βαθμολογικά, αλλά πάλι ξεδίπλωσε πάρα πολλές φορές τις αρετές της. Πήρε άλλο ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Μιλώντας περί Ευρώπης, έχει φέρει μερικά εξαιρετικά αποτελέσματα. Επιπλέον έκανε το βήμα παραπάνω στο Κύπελλο και επιστρέφει σε τελικό.

Είναι λοιπόν στιγμή να έρθει ένα αποκορύφωμα. Δύο είναι μέχρι σήμερα οι μεγάλες επιτυχίες της ομάδας. Η κατάκτηση του κυπέλλου το 2004 και η συμμετοχή σε ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ το 2011. Και οι δύο επιτυχίες εκτός (χρονικά) της πενταετίας "αναγέννησης", αν και πρέπει να πούμε πως με την επιστροφή από τη 2η κατηγορία, μπήκε το προζύμι για να αλλάξει γενικά ρότα η ΑΕΚ.

Το αποκορύφωμα είναι φυσικά η κατάκτηση του Κυπέλλου. Όταν κάνεις τόσο μεγάλα βήματα και μια τεράστια, επιτυχημένη προσπάθεια, τότε έχεις ανάγκη το κερασάκι. Ένας τίτλος είναι αυτό που προσδίδει την απόλυτη αξία στα όσα πέτυχε η ομάδα της Λάρνακας. Όχι πως αν δεν έρθει η κατάκτηση θα είναι πισωγύρισμα. Απλώς είναι λογικό, πως όταν φτάσεις σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο, ένα τρόπαιο σού δίνει την ευκαιρία να πατήσεις ακόμη πιο γερά και να το αξιοποιήσεις σαν εφαλτήριο για πιο πάνω.

Διαφορετικά, θα υπάρξει λογικά μία αίσθηση στασιμότητας, που δεν είναι και το καλύτερο, έστω και αν θα είναι προσωρινό συναίσθημα. Υπάρχει και η Ευρώπη. Δεν είναι εύκολη υπόθεση η είσοδος σε όμιλο, αφού θα πρέπει να κάνει μίνιμουμ τρεις προκρίσεις (τέσσερεις αν δεν πάρει το κύπελλο) και με πολύ πιθανό σενάριο, από τον 3ο προκριματικό να είναι σε γκρουπ των "ανίσχυρων", άρα να έχει απέναντί της μπόλικα γερά ονόματα. Όμως έτσι και αλλιώς, η Ευρώπη είναι πάντα μια υπέρβαση.

Κοινώς, η ΑΕΚ είναι στο σημείο που μπορεί να κάνει τα σπουδαία-σπουδαιότερα. Και με βάση την όλη εικόνα, η επόμενη Τετάρτη, η μέρα του τελικού, μπορεί να είναι η μεγάλη της Τετάρτη.