Αλλού οι διαδηλωτές ρίχνουν κυβερνήσεις

Είναι εκπληκτικό αυτό που γίνεται τον τελευταίο καιρό σε ολόκληρη την υφήλιο. Κυβερνήσεις παραιτούνται η μια μετά την άλλη, ή υποχρεώνονται να προβούν σε ριζικές αλλαγές, υπό το βάρος μαχητικών διαδηλώσεων των πολιτών. Στον γειτονικό μας Λίβανο, ο Πρωθυπουργός Χαρίρι υποχρεώθηκε να παραιτηθεί, όταν η χώρα παρέλυσε για πολλές μέρες λόγω μαζικών διαδηλώσεων στους δρόμους. Στη Βολιβία, οι διαδηλωτές ανάγκασαν τον Πρόεδρο της χώρας Μοράλες να παραιτηθεί και να καταφύγει άρον-άρον στο Μεξικό. Στη Χιλή, ο κόσμος εξεγέρθηκε ζητώντας κοινωνική δικαιοσύνη και η κυβέρνηση υποχώρησε, αποφασίζοντας συνταγματικές αλλαγές. Στο Ιράκ, οι Αρχές αντιμετώπισαν με βίαιο τρόπο τους διαδηλωτές, σκοτώνοντας πάνω από 200. Αυτές τις μέρες φλέγεται και το Ιράν από εξοργισμένους διαδηλωτές, ενώ στο Χονγκ Κονγκ οι διαδηλωτές βρίσκονται στους δρόμους εδώ και πολλές εβδομάδες.

Στην Κύπρο... Α, στην Κύπρο. Αν γίνει και καμιά διαδήλωση, μαζεύονται μόνο μερικές δεκάδες άνθρωποι. Και η μαχητικότητα εξαντλείται στα σχόλια από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ούτε και σ’ αυτό το πρόβλημα που μας καίει περισσότερο, εκείνο της τουρκικής κατοχής, δεν βλέπουμε καμιά κινητοποίηση. Ή, μάλλον, βλέπουμε κινητοποίηση, αλλά άλλου είδους. Σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν στη Βουλή, τεράστια αύξηση σημειώνουν φέτος οι επισκέψεις Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα, οι οποίες σχεδόν τριπλασιάστηκαν (!) σε σύγκριση με πέρσι. Συγκεκριμένα, τους πρώτους εννιά μήνες του 2019 καταγράφηκαν 1.776.343 επισκέψεις Ελληνοκυπρίων, ενώ την ίδια περίοδο πέρσι ο αριθμός ήταν μόλις 658.741.

Από μένα κανένα άλλο σχόλιο...

ΜΠΟΞΕΡ