Στον «πόλεμο» με λειψή «αεροπορία»

Ποτέ αυτό το Κράτος, με καμιά κυβέρνηση, δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει να έχουμε επαρκή δικά μας πτητικά μέσα, για να προστατεύσουμε τα λίγα δάση που μας απέμειναν. Με τις πρώτες φετινές μεγάλες, σχετικά, πυρκαγιές, που ήρθαν πολύ νωρίς, πληροφορηθήκαμε ότι το Τμήμα Δασών διαθέτει μόνο... ένα πτητικό μέσο και στηρίζεται σε μικρό αριθμό άλλων αεροσκαφών της Αστυνομίας, της Εθνικής Φρουράς και των Βρετανικών Βάσεων. Στηρίζεται, επίσης, στην ετοιμότητά μας ως κράτους, σε περίπτωση πολύ μεγάλης ανεξέλεγκτης πυρκαγιάς, ν’ αρχίσουμε να φωνάζουμε πανικόβλητοι... «βουράτε γειτόνοι» και να παρακαλούμε γειτονικές χώρες να μας στείλουνε τα δικά τους αεροσκάφη.

Είναι εξωφρενικό, αλλά η Υπουργός Γεωργίας μάς ανακοίνωσε ότι πτητικά μέσα θα έχουμε τον Ιούνιο! Ίσως και τον Ιούλιο. Μη σας πω και τον Αύγουστο. Στη μικρομεγαλονησίδα μας ποτέ δεν πρέπει να είσαι βέβαιος για τα χρονοδιαγράμματα. Αυτήν την ώρα βρισκόμαστε σε φάση... προσφορών για ν' αποκτήσουμε τα δικά μας πτητικά μέσα. Από τον περασμένο Νοέμβριο είχαν αρχίσει οι διαδικασίες.

Τα πυροσβεστικά αεροσκάφη θα έπρεπε να τα είχαμε χθες, διότι μια νέα μεγάλη πυρκαγιά μπορεί να ξεσπάσει σήμερα και μια χειρότερη αύριο.

Στον πόλεμο κατά των πυρκαγιών, δεν μπορεί να απουσιάζει η «πολεμική αεροπορία».

Οι αρμόδιοι βγαίνουν στα κανάλια και δίνουν διάφορες δικαιολογίες για τις καθυστερήσεις. Αλλά εμείς δεν είναι δικαιολογίες που χρειαζόμαστε. Είναι πτητικά μέσα που χρειαζόμαστε. Τα έπεα πτερόεντα δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τα... πυροσβεστικά πτερόεντα.

Προβάλλουν ως δικαιολογία τις χρονοβόρες διαδικασίες για την απόκτηση πυροσβεστικών αεροσκαφών. Μωρέ, τι μας λέτε; Τις χρονοβόρες διαδικασίες των εκατόν και βάλε χρόνων για να ξαναδημιουργηθεί ένα δάσος, δεν τις σκέφτεστε;

Μείναμε με ένα πτητικό μέσο του Τμήματος Δασών, που είναι εντεταλμένο με την αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Το μόνο άλλο πτητικό μέσο που μας απέμεινε είναι οι... προσευχές μας, που ανέρχονται, δίκην ελικοπτέρων, στους ουρανούς, με ικεσίες στον Ύψιστο να βοηθήσει ώστε να μην επεκταθούν τυχόν πύρινες λαίλαπες.

Και σκέφτομαι και το άλλο, στο οποίο επίσης έχουμε ελλείψεις. Με υδατοφράκτες που κινδυνεύουν να στερέψουν, πού θα βρίσκουμε νερό να σβήνουμε τις πυρκαγιές;

Στην αρχαιότητα η Κύπρος αναφερόταν ως «Δασόεσσα νήσος» λόγω των πολλών δασών της. Τρέμω με την ιδέα ότι από «Δασόεσσα» θα την παραδώσουμε στις επόμενες γενιές... «Ποζαυλόεσσα»!

ΜΠΟΞΕΡ

*Αναδημοσίευση από την έντυπη «Σημερινή» του Μεγάλου Σαββάτου 4/5