Άδικη η καραντίνα, λένε οι Παφίτες

Σε καθεστώς καραντίνας βρίσκεται η Πάφος εδώ και μερικές εβδομάδες, σε μια προσπάθεια περιορισμού της διασποράς του κορωνοϊού. Η Πάφος μαζί με τη Λεμεσό, σύμφωνα με την επιδημιολογική ομάδα, παρουσίαζαν το μεγαλύτερο πρόβλημα αρχές Νοεμβρίου, με αποτέλεσμα να ενταθούν τα μέτρα. Το κλείσιμο πολυκαταστημάτων, εστιατορίων, καφετεριών ή άλλων χώρων εστίασης, η απαγόρευση της κυκλοφορίας μετά τις οκτώ το βράδυ αλλά και η απαραίτητη προϋπόθεση για αρνητικό τεστ κορωνοϊού για μετακίνηση εκτός πόλης ήταν μερικά από τα μέτρα που σταδιακά εφαρμόστηκαν στις δυο επαρχίες.

Η εφαρμογή του μέτρου από την πρώτη στιγμή προκάλεσε αντιδράσεις στους κατοίκους των δυο επαρχιών, κυρίως στη Λεμεσό, όπου υπήρξαν και εκδηλώσεις διαμαρτυρίας με τα γνωστά αποτελέσματα. Στην Πάφο οι αντιδράσεις ήταν πιο ήπιες απ’ ό,τι στη Λεμεσό, όμως συνοδεύτηκαν από την πρώτη στιγμή με κύμα αμφισβήτησης τόσο για την ωφελιμότητα του μέτρου όσο και για το αν η Πάφος βρισκόταν στην ίδια μοίρα με τη Λεμεσό και έπρεπε να τύχει της ίδιας αντιμετώπισης.

Ως δημοσιογράφος που καθημερινά ασχολούμαι με το θέμα, λόγω της επαφής με τον κόσμο, κυρίως τηλεφωνικά στην αρχή της έξαρσης του δεύτερου κύματος της πανδημίας, ένιωθα ότι όντως το πρόβλημα ήταν υπαρκτό. Καθημερινά ελάμβανα δεκάδες τηλεφωνήματα και αναφορές για περιστατικά επιβεβαιωμένων κρουσμάτων απ’ όλη την Επαρχία, κυρίως από περιοχές όπου τα κρούσματα ήταν περισσότερα. Μια από αυτές ήταν το διαμέρισμα Πόλεως Χρυσοχούς. Μετά το δεύτερο διάγγελμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ότι τα μέτρα σε Πάφο και Λεμεσό θα γίνουν πιο αυστηρά αλλά θα εφαρμοστούν μέτρα και στις άλλες πόλεις, η αλήθεια είναι ότι το αίσθημα που αποκόμιζα ήταν πως, τη δεδομένη χρονική στιγμή, η καμπύλη στην Πάφο είχε πτωτική τάση. Όχι τόσο από γνώση των αποτελεσμάτων ή ενημέρωση για τα στοιχεία, όσο από τον παλμό που κατέγραφα από την επικοινωνία με τον κόσμο. Αν και στις επίσημες ανακοινώσεις γινόταν αναφορά για 1500 κρούσματα σε Πάφο και Λεμεσό, η αίσθηση που προσωπικά είχα ήταν ότι στην Πάφο τα πράγματα βρίσκονται σε ύφεση.

Αυτό βέβαια δεν ήταν αποτέλεσμα, επαναλαμβάνω, ενημέρωσης, αλλά καθαρά αίσθησης από τη συναναστροφή μου με κόσμο. Παρ’όλα αυτά ήρθε η εξαγγελία και η Πάφος μπήκε στην ίδια κατηγορία με τη Λεμεσό. Οι αντιδράσεις από την πρώτη στιγμή ήταν έντονες, κυρίως εκφρασθείσες μέσα από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, όπου πλέον ο κόσμος συμπεριφέρεται ελεύθερα.

Το αίσθημα αυτό επιβεβαιώθηκε με τη δημοσιογραφική διάσκεψη της επιδημιολογικής ομάδας, που διευκρίνισε ότι από τα περίπου 1500 κρούσματα που ανακοινώθηκαν της προηγούμενες ημέρες σε Πάφο και Λεμεσό, τα 213 μόνο ήταν στην Πάφο και τα υπόλοιπα στη Λεμεσό. Αυτό ήταν και το φιτίλι που άναψε τη φλόγα της περαιτέρω αντίδρασης του κόσμου, ο οποίος εδώ και δέκα μέρες στην Πάφο κάνει λόγο για άδικη αντιμετώπιση και ομαδοποίηση άνευ λόγου.

Το κλίμα αυτό ήρθαν να ενισχύσουν τα rapid tests, που ξεκίνησαν από τη Δευτέρα, 16 Νοεμβρίου, και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, και στα οποία η Πάφος καθημερινά έχει τα λιγότερα κρούσματα τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και σε ποσοστά στη βάση των εξετάσεων που γίνονται.

Τι λένε οι ίδιοι οι Παφίτες

Για να μοιραστούμε με τους αναγνώστες της κυριακάτικης «Σημερινής» το αίσθημα που επικρατεί, μιλήσαμε με μερικούς κατοίκους της Πάφου, ώστε να αντιληφθούμε πώς οι ίδιοι βλέπουν τα μέτρα και αν όντως θεωρούν ότι η Πάφος αδικήθηκε από την απόφαση αυτή.

Ο Αλέξανδρος, στέλεχος σε εταιρεία στην Πάφο, θεωρεί λανθασμένο τον τρόπο υπολογισμού των αριθμών. «Από τη στιγμή που στην Πάφο διεξάγονταν περισσότεροι εργαστηριακοί έλεγχοι, ήταν επόμενο να έβρισκαν και περισσότερα κρούσματα και να είχαν και εικόνα για πιο βεβαρημένο φορτίο μετάδοσης», αναφέρει. «Άδικα μας έκλεισαν».

Η Μαρία, εργαζόμενη σε οικογενειακή επιχείρηση εμπορίου, αναφέρει ότι μπορεί το μέτρο με τα lockdown να είναι αποδοτικό σε ένα βαθμό, αν το σταθμίσεις όμως με την ευρύτερη κατάσταση στην Επαρχία, απώλεια θέσεων εργασίας, ψυχολογική πίεση και πολλά άλλα, το θεωρεί μη παραγωγικό.

Ο Στέλιος, ιδιοκτήτης σχολής πολεμικών τεχνών, θεωρεί αστείο το μέτρο. «Πώς μπορούν να έχουν ανοικτά τα σχολεία, να συναθροίζονται τα παιδιά στα φροντιστήρια κάθε απόγευμα και το πρωί στο σχολείο, αλλά να μην τα αφήνουν να αθληθούν το απόγευμα; Δυστυχώς, θα επιστρέψουν σε συνήθειες επιβλαβείς για την υγεία τους», συμπληρώνει, «όπως είναι η κακή διατροφή ή τα παιχνίδια στα κινητά, πράγμα που θα τα στρέψει πολύ πίσω. Καλώ τον Υπουργό Υγείας και τον Υπουργό Παιδείας να άρουν τα απαράδεκτα αυτά μέτρα», καταλήγει.

Η Νάταλη, μητέρα τριών ανήλικων παιδιών, θεωρεί το μέτρο με τον περιορισμό κινήσεων λογικό, αλλά θεωρεί ότι το τοπικό lockdown σε μια ή δυο πόλεις δεν μπορεί να είναι ικανοποιητικό. «Είμαστε μια γειτονιά του Λονδίνου», λέει, «και δεν πρόκειται τα μέτρα να αποδώσουν, ειδικά αν σκεφτείτε ότι καθημερινά από και προς την Πάφο και τη Λεμεσό μετακινούνται κατ’ εξαίρεσιν πέραν των 6.000 ατόμων».

Ο Πέτρος, γεωργός στο επάγγελμα, κληθείς να σχολιάσει τα μέτρα, τα χαρακτηρίζει απαράδεκτα. «Γίνεται να μας λένε ότι όταν κάθεσαι στο καφενείο ή την ταβέρνα δεν κολλάς και άμα σηκωθείς να πας στο αυτοκίνητο, τουαλέτα, ή να διασταυρώσεις να πας απέναντι στο άλλο πεζοδρόμιο κολλάς και πρέπει να φοράς μάσκα; Η μάσκα δεν κάνει δουλειά και το λένε και τόσοι ειδικοί στην τηλεόραση. Τα μέτρα, ειδικά στην Πάφο πρέπει να καταργηθούν», συμπληρώνει.

Η Ελευθερία, η οποία εργάζεται σε υπεραγορά, διερωτάται τι θα γίνει τώρα που αυξήθηκαν τα κρούσματα σε Λευκωσία και Λάρνακα; «Θα κλείσουν τώρα και τις άλλες πόλεις; Απαράδεκτα και αντιδημοκρατικά τα μέτρα, κυρίως για την Πάφο», λέει.

Ο Κώστας, εργαζόμενος σε ξενοδοχειακή μονάδα, που τον τελευταίο καιρό είναι στο σπίτι, θεωρεί ότι αν πρέπει να παραμείνουμε στη λογική του τοπικού lockdown, με την οποία διαφωνεί, τότε δεν πρέπει να περάσει από το μυαλό κανενός να παραμείνει η Πάφος κλειστή, αν καθαρίσει από τον κορωνοϊό.

Ο Κυριάκος, ιδιοκτήτης οικογενειακής επιχείρησης, αναφέρει μιλώντας στη "Σ" ότι τα μέτρα είναι άδικα για την Πάφο, αν και η πανδημία μάς έμαθε να επικοινωνούμε με τους πελάτες μας και με άλλους τρόπους. Μπορεί να μάθαμε και τα delivery και τα take away, αλλά η όλη διαχείριση χρειάζεται σοβαρότητα και υπευθυνότητα, όπως και σωστές αποφάσεις, οι οποίες στην περίπτωση της Πάφου θεωρεί πως ήταν άδικες και η επαρχία θυματοποιήθηκε για χάρη της Λεμεσού.