Ο Λόρδος Bridge για την ελευθερία έκφρασης και το «Δυσφημισμένο Πόρισμα» της Βουλής των Αντιπροσώπων
Την καλύτερη απάντηση σε οποιαδήποτε εισήγηση για στέρηση της ελευθερίας έκφρασης ή αντίθετης άποψης αποτελεί η έγκριτη θέση του Δικαστή Λόρδου Bridge, στην υπόθεση του Γενικού Εισαγγελέα της Αγγλίας εναντίον της εφημερίδας Guardian: «Η ελευθερία λόγου είναι πάντα το πρώτο θύμα σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Τέτοιο καθεστώς δεν μπορεί να επιτρέψει την ελεύθερη κυκλοφορία πληροφοριών και ιδεών ανάμεσα στους πολίτες του. H λογοκρισία είναι το απαραίτητο εργαλείο για να ελέγχει τι μπορεί ή δεν μπορεί το κοινό να γνωρίζει»
Στο άρθρο μου στις 26.7.2020 από τις στήλες αυτές, με τίτλο «1974 - Ευθύνες Μακαρίου, Χένρι Κίσινγκερ, πλαστά έγγραφα και οι μισές αλήθειες», αναφέρθηκα σε πλαστά και κλεμμένα έγγραφα και μισές αλήθειες, που χρησιμοποιήθηκαν από την Επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων, με Πρόεδρο τότε τον βουλευτή της ΕΔΕΚ, κ. Μαρίνο Σιζόπουλο, για να στοιχειοθετηθεί ένα στοχευόμενο «Πόρισμα», δυστυχώς.
Όμως, κατ’ αρχήν έχω να πω τα ακόλουθα:
Απόψεις εκφοβισμού και στέρησης της ελευθερίας σκέψης και έκφρασης, όπως μια πρόσφατη ανάρτηση σε μια σελίδα κοινωνικής δικτύωσης καλώντας την Πολιτεία να «αντιδράσει με την ποινικοποίηση της άρνησης της προδοσίας της Κύπρου από τη χούντα και την ΕΟΚΑβήτα» ή προκειμένου για επικρίσεις για τον ρόλο και τα σοβαρά λάθη του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου διαχρονικά, δεν διαφέρουν από τις παράνομες και αντιδημοκρατικές ενέργειες του Ρ. Τ. Ερντογάν στην Τουρκία. Τέτοιες «εισηγήσεις» αποτελούν προσπάθεια φίμωσης και τρομοκρατίας και δεν τιμούν την Κυπριακή Δημοκρατία, που για 46 χρόνια διεκδικεί δικαίωση. Η αναφορά σε εκατοντάδες ιστορικά έγγραφα και γεγονότα, που υπάρχουν ελεύθερα και προσβάσιμα σε έγκυρα αρχεία, όπως τα Εθνικά Αρχεία ΗΒ και ΗΠΑ, διαθέσιμα στον οποιονδήποτε, δεν διαγράφονται από κανένα για κανένα. Μόνο σε δικτατορικά και, αλλιώς, αυταρχικά καθεστώτα επιβάλλεται φίμωση.
Φωτογραφία από τον επικήδειό του στην Daily Telegraph, 26.11.2007.
Δικαστής Λόρδος Bridge 1987
Ως την καλύτερη απάντηση σε οποιαδήποτε τέτοια εισήγηση για στέρηση της ελευθερίας έκφρασης ή αντίθετης άποψης, παραθέτω την έγκριτη θέση του Δικαστή Λόρδου Bridge στην υπόθεση του Γενικού Εισαγγελέα της Αγγλίας εναντίον της εφημερίδας Guardian. Attorney General v Guardian Newspapers Ltd (No.1) [1987] 1 WLR 1248 (υπόθεση Spycatcher ):
«Freedom of speech is always the first casualty under a totalitarian regime. Such a regime cannot afford to allow the free circulation of information and ideas among its citizens. Censorship is the indispensable tool to regulate what the public may and what they may not know.”
Μετάφραση : « Η ελευθερία λόγου είναι πάντα το πρώτο θύμα σε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς. Τέτοιο καθεστώς δεν μπορεί να επιτρέψει την ελεύθερη κυκλοφορία πληροφοριών και ιδεών ανάμεσα στους πολίτες του. H λογοκρισία είναι το απαραίτητο εργαλείο για να ελέγχει τι μπορεί ή δεν μπορεί το κοινό να γνωρίζει».
Η προσέγγιση του Λόρδου Bridge αργότερα δικαιώθηκε και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην υπόθεση των βρετανικών εφημερίδων Observer και Guardian εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου.
Εδώ από τη Σύνοψη του ΕΔΑΔ σχετικά με την προσέγγιση του Λόρδου Bridge:
Λόρδος Bridge: «(iv) The attempt to insulate the British public from information freely available elsewhere was a significant step down the road to censorship characteristic of a totalitarian regime and, if pursued, would lead to the Government’s condemnation and humiliation by the European Court of Human Rights».
Μετάφραση: «Η απόπειρα να στερηθεί το βρετανικό κοινό πληροφορίες που είναι ελεύθερα διαθέσιμες αλλού ήταν ένα σημαντικό βήμα προς τη λογοκρισία, χαρακτηριστικό ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος και, αν ακολουθηθεί, θα οδηγήσει στην καταδίκη της Κυβέρνησης και την ταπείνωσή της από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων».
Ο Λόρδος Bridge (ο οποίος ήταν βετεράνος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και το μεσαίο του όνομα παρεμπιπτόντως ήταν Cyprian), πέθανε στις 20 Νοεμβρίου 2007. Δεν ήταν ο μόνος, και άλλοι δικαστές στο Ηνωμένο Βασίλειο υπερασπίστηκαν την ελευθερία λόγου εντός του κοινού δικαίου δίπλα στο ευρωπαϊκό ανθρώπινο δικαίωμα για την ελευθερία έκφρασης. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα για την Κύπρο. Καθώς χάρη στους Κύπριους δικαστές, το αγγλικό κοινό δίκαιο συνεχίζει να επηρεάζει απευθείας το Δίκαιο της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ακόμα ένα παράδειγμα είναι η δήλωση του Λόρδου (Δικαστή) Burnett of Maldon, Lord Chief Justice (Αρχιδικαστή) Αγγλίας και Ουαλίας, στην υπόθεση:
R v Roberts & Ors [2018] EWCA Crim 2739, ο Λόρδος Burnett of Maldon, the Lord Chief Justice of England and Wales, μας υπενθύμισε τα ακόλουθα:
«In a free society all must be able to hold and articulate views, especially views with which many disagree. Free speech is a hollow concept if one is only able to express "approved" or majoritarian views. It is the intolerant, the instinctively authoritarian, who shout down or worse suppress views with which they disagree».
Μετάφραση: «Σε μια ελεύθερη κοινωνία όλοι πρέπει να είναι ικανοί να διατυπώνουν τις απόψεις τους, ειδικά απόψεις με τις οποίες πολλοί διαφωνούν. Η ελευθερία λόγου είναι μια κούφια έννοια αν ένας μπορεί να εκφράσει μόνο ‘‘εγκριμένες’’ απόψεις ή τις οποίες εγκρίνει η πλειοψηφία. Είναι εκείνοι που δεν ανέχονται, οι ενστικτωδώς αυταρχικοί, που γιουχαΐζουν ή χειρότερα καταπιέζουν απόψεις με τις οποίες δεν συμφωνούν».
To δυσφημισμένο «Πόρισμα της Βουλής» για τον περιβόητο «Φάκελο Κύπρου»
Επανέρχομαι στο θέμα του «Πορίσματος» της Βουλής των Αντιπροσώπων, γιατί είναι τεράστιας σημασίας. Άπτεται της σοβαρότητας και εγκυρότητας της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι μόνον.
Το πλαστό «έγγραφο» στη σελ. 67 του βιβλίου «Διεθνείς Συνωμότες».
Το πλαστό «έγγραφο» τάχατες του «ΝΑΤΟ»
Στις 26 Αυγούστου 2014 αποκάλυψα από τη «Σημερινή» ότι ένα πολυ-χρησιμοποιημένο «έγγραφο» που χρησιμοποίησε η εν λόγω Επιτροπή Σιζόπουλου (και ο ίδιος ο κ. Μαρίνος Σιζόπουλος συχνά επικαλείτο από ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές του εμφανίσεις) στο «Πόρισμά» της, ότι ήταν τάχα του ΝΑΤΟ, δεν ήταν γνήσιο. Με επιβεβαίωση από το Αρχείο του ΝΑΤΟ ημερ. 13.8.2014. Στο εν λόγω πλαστό κατασκεύασμα χρησιμοποιήθηκε μάλιστα μια κατάπτυστη γλώσσα, που ουσιαστικά ήταν μια… μετάφραση από ελληνική φρασεολογία.
Ενημέρωσα την επομένη, 14.8.2014, τον κ. Σιζόπουλο και του ζήτησα να ανασκευάσει και να διορθώσει για ενημέρωση του κόσμου και των ερευνητών/φοιτητών που μπορεί να χρησιμοποιήσουν και να επικαλεστούν στα διδακτορικά τους το πλαστό αυτό «έγγραφο», καθώς και απόσυρσή του από το «Πόρισμα».
Ο κ. Σιζόπουλος μού τηλεφώνησε την Τετάρτη, 20 Αυγούστου 2014. Μου είπε ότι το έγγραφο το πήραν από ελλαδική πηγή μαζί με άλλα πολλά, η εγκυρότητα των οποίων δεν διαψεύσθηκε. Δεν μου κατονόμασε την ελλαδική πηγή. Εν πάση περιπτώσει,ο ίδιος, είπε, δεν ήταν (τότε) πλέον βουλευτής, άρα το θέμα αφορούσε τη Βουλή των Αντιπροσώπων (Υπηρέτησε μεταξύ 6/3/2003-1/6/2011 ξανά στη Βουλή από το 2016).
Είχα γράψει τότε: «Η απάντηση του Αρχείου του ΝΑΤΟ θα πρέπει να μελετηθεί άμεσα τόσο από τη Βουλή των Αντιπροσώπων, Επιτροπή της οποίας το δέχθηκε ως έγκυρο, όσο και από το Υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γιατί και εφόσον η εγκυρότητα έστω και ενός από τα έγγραφα που χρησιμοποιήθηκαν για το Πόρισμα του Φακέλου που εξέδωσε η Βουλή, τίθεται σε αμφιβολία, το όλο οικοδόμημα και πόρισμα του Φακέλου επηρεάζεται δυσμενώς. Πρώτιστη ευθύνη φέρουν όσοι το δέχθηκαν ως γνήσιο προτού εξακριβώσουν τη γνησιότητά του από την πηγή».
(Βλέπε «Σημερινή», 26.8.2014, «Αρχείο ΝΑΤΟ: Το έγγραφο δεν είναι γνήσιο»
Το πλαστό «έγγραφο» έφερε τάχα την υπογραφή του τότε Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού, Joseph Luns… Η απάντηση από το Αρχείο του ΝΑΤΟ ημερ. 13 Αυγούστου 2014:
«Αγαπητή κα Αργυρού,
»Αναφορικά με την ερώτησή σας, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι - κατόπιν αρχειακής αξιολόγησης του εγγράφου - δεν θεωρείται γνήσιο έγγραφο του ΝΑΤΟ. Η αξιολόγηση βασίστηκε πάνω σε αριθμό κριτηρίων περιλαμβανομένης της υπογραφής και των κωδικών, τα οποία δεν είναι συμβατά με τα επίπεδα του ΝΑΤΟ…».
(Βλέπε επίσης βιβλίο γράφουσας «Διζωνική vs Δημοκρατία 1955-2019».)
Το εν λόγω πλαστό «έγγραφο» «ΝΑΤΟ» βρίσκεται στη σελίδα 67, στο βιβλίο «Διεθνείς Συνωμότες», Αθήνα 1995, από κάποιο συγγραφέα Αθανάσιο Στριγά.
Προς κ.κ. Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκο Αναστασιάδη,
Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, κ. Δημήτρη Συλλούρη,
Γενικό Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας , κ. Γιώργο Λ. Σαββίδη,
Γενικό Ελεγκτή της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δρα Οδυσσέα Φ. Μιχαηλίδη,
Αξιότιμοι κύριοι,
Θέμα το πιο πάνω.
Καθώς ο κ. Μαρίνος Σιζόπουλος είχε αποποιηθεί ευθύνη από τις 20 Αυγούστου 2014 και μου είχε δηλώσει ότι «το θέμα αφορά τη Βουλή των Αντιπροσώπων» (αν και επανήλθε ως βουλευτής από το 2016), απευθύνομαι σε όλους εσάς και πρωτίστως στον αξιότιμο Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων για την αναγκαία διόρθωση στο «Πόρισμα» αφαιρώντας ό,τι έχει σχέση με το πλαστό εκείνο «έγγραφο», το οποίο εμφανίζεται σε δύο τουλάχιστον περιπτώσεις στο «Πόρισμα» στις σελίδες 371 και 372 και σε όσες άλλες περιπτώσεις γίνεται χρήση του εν λόγω εγγράφου άμεσα ή έμμεσα.
Αναφέρομαι και στον Γενικό Ελεγκτή γιατί χρησιμοποιήθηκαν αρκετά λεφτά του Δημοσίου για το εν λόγω «Πόρισμα»
Αυτά για το εν λόγω πλαστό «έγγραφο».
Θα συνεχίσω στο επόμενο.
Σελίδα 373 του «Πορίσματος» της Βουλής των Αντιπροσώπων - χρήση του πλαστού «εγγράφου» για ΝΑΤΟ.
Σελίδα 371 του «Πορίσματος» της Βουλής των Αντιπροσώπων - χρήση του πλαστού «εγγράφου» ΝΑΤΟ.
*Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
